4 Uur bus, 15 minuten minibus en 20 minuten klimmen later arriveren we in Ping An; een piepklein bergdorpje bestaande uit louter houten huisjes en hotelletjes en alleen per voetpad bereikbaar. Beneden aan de berg wordt er door een kudde oude vrouwtjes gevochten om de bagage die ze vervolgens voor anderhalve euro naar boven slepen op hun manden. (er bestaat hier waarschijnlijk geen Ouderenpartij...) De tassen zijn soms groter dan de dametjes! Het dorp ligt midden tussen de rijstterassen van Longji en daar kan je dus prachtig tussendoor wandelen. Het is momenteel oogsttijd en dat levert leuke tafereeltjes op. Welliswaar is het minder groen en zie je hier en daar wat rookpluimen (omdat ze de restanten platbranden), maar de werkzaamheden zijn ook leuk om te zien.
We zijn met z’n tweeën van het gebaande pad afgeslagen en hebben bij een echtpaar staan kijken (Paul heft zelfs even geholpen met dorsen!) Toen we afscheid namen maakte de man duidelijk dat er nog een boel moest gebeuren en dat we nog maar even moesten helpen...
De volgende dag - na nog een wandeling tussen de rijstvelden - dezelfdeweg terug en per gloednieuwe 737 bijna anderhalf uur gevlogen naar Kunming; de hoofdstad van Yunnan, een moderne stad met 4 miljoen inwoners. Na de eerste anderhalve week met warm en drukkend weer is het hier (op bijna 2000 m hoogte) even schrikken geblazen met 16-17 C....We gaan nog noorderlijker en hoger dus het zal nog wel iets kouder worden. ’s Avonds lekker met z’n tweeën gegeten (voor ’t eerst sinds dagen weer eens met een mes en vork en frietjes in plaats van rijst of noedels!)
Het groepsgebeuren bevalt prima; we reizen met een gezellige groep, hebben soms gezamenlijke maaltijden en de rest doet ieder op zich of in kleine groepjes. Die maaltijden zijn altijd top; grote ronde tafels met glazen draaischijven waarop steeds maar weer nieuwe gerechten verschijnen en iedereen maar draaien en graaien met de chopsticks.Ook de chinese wijn (Great Wall) is niet te versmaden... De reisbeleider Sebastian is een enthousiaste jonge vent (en oud schoolgenoot uit Alkmaar; hij is welliswaar bijna 10 jaar jonger), die zelfs nu dit z’n vierde rondje van dit jaar is nog steeds doet alsof-ie het leuk vindt. Beslist geen reisleider die je voortdurend maar feiten vertelt of met een vlaggetje vooraan loopt, wel iemand die prima dingen kan regelen. (vanaf morgen logeren we 3 dagen in Dali; met ’n beetje geluk kan hij daar via een vriendje een rondje golf voor ons organizeren!)
dinsdag 16 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten